| अोदनं भक्षय, यत्र कुत्रापि च गच्छ । | चावल खा और जहाँ चाहे जा ।
|
| पर्वतस्य शिखरं रमणीयम् अस्ति । | पर्वत का शिखर रमणीय है ।
|
| पश्य सः तत्र न अस्ति । | देख, वह वहाँ है ।
|
| जलं देहि मोदकं दुग्धं च स्वीकुरु । | जल दे, लड्डू और दूध ले ।
|
| यदि त्वं रथम् आनेष्यसि तर्हि अहं हरिद्वारं गमिष्यामि । | अगर तू रथ ले आएगा तो में हरिद्वार जाऊँगा ।
|
| सः रथेन अन्यं ग्रामं शीघ्रं गच्छति । | वह रथ से दूसरे ग्राम को जल्दी जाता है ।
|
| पठनाय दीपं पुस्तकं च अत्र आनय । | पढ़ने के लिए दीपक और पुस्तक यहाँ ले आ ।
|
| अत्र स्वादु दुग्धम् अस्ति । | यहाँ स्वादिष्ट दूध है ।
|
| त्वम् इदानीं पठसि परन्तु अहं न पठामि । | तू अब पढ़ता है परन्तु मैं नहीं पढ़ता ।
|
| मोदकं भक्षयित्वा त्वं कुत्र गमिष्यसि ? | लड्डू खाकर तू कहाँ जाएगा ?
|
| कृष्णः सुदाम्नः बालसखा आसीत् । | कृष्ण सुदामा के बचपन के मित्र थे ।
|
| पाटलिपुत्रस्य गोलगृहम् दर्शनीय अस्ति । | पटना का गोलघर देखने योग्य है ।
|
| शकुन्तला राज्ञः दुष्यन्तस्य पत्नी आसीत् । | शकुन्तला राजा दुष्यन्त की पत्नी थी ।
|
| अस्माकं संस्कृतिः अतीव प्राचीन अस्ति । | हमारी संस्कृत बहुत ही पुरानी है ।
|
